Happy Feet

Vanmorgen akelig vroeg op zoek gegaan naar het reisbureau van waaruit we zouden vertekken voor Isla Magdalena. Had het vanacht weer eens niet goed nagevraagd. Straatnamen kennen ze niet en het zou een paar blokjes vanaf de Plaza de Armas zijn. Eigenlijk net zoals in Borculo waar alles bij het kristalmuseum ligt. Toen we het een paar minuten voor tijd nog niet konden vinden toch maar gaan bellen en eind goed al goed.

Een uurtje en een stoere boottocht later stonden we op het eiland tussen ontelbare pinguins. Werkelijk overal zaten ze en deze kolonie Magallaanse pinguins zou met ruim 60.000 paartjes de grootste in Chili zijn. Vis eten doen ze flink en dat is te ruiken ook. Geen plekje voor mattie Jan Willem dus :) Ook maken ze een enorm kabaal. Het leukste is dat je bijna de vleugel kan schudden aangezien je heel dichtbij kan komen en de vogels lijken er niet echt om te stressen. Met een opstekende wind bij een graadje of 5 was het wel bruut koud voor een ultiem Vuurland gevoel.

Op de terugweg kwamen we nog langs een eilandje met zeeleeuwen dus nog even stoppen om een plaatje te schieten terwijl overal rondom de boot pinguins rondzwommen. De wind was inmiddels behoorlijk toegenomen en de terugtocht was behoorlijk ruig. Wederom een aantal lieden die toch een beetje misselijk werden :) Het weer kan hier binnen een paar minuten compleet omslaan. Nu waait het buiten krachtje 9 tot 10 met strak blauwe lucht terwijl het vanmorgen heel rustig met regen was. Het huisje van hout en golfplaten staat te trillen in de windstoten. Het blijft een bijzonder oord.

Morgen naar Santiago, terug naar de 30 graden. Best een lekker idee...